Ptica uhvaćena u zlatnu zamku sunca
Na bistrom nebu iznad septembarskog jutra
Počinje novi dan poput neobičnog poklona
Ostavljenog tu, na obali, za nas
Koji smo netom stigli iz snažne,tamne vode
Nas, koji smo u potrazi izronili
Potonule dragocjenosti , alge i školjke
Nas, koji smo i ne znajući
Razapinjali ribarske mreže u svom snu
Ne bi li pronašli davno potonule lađe
Noć,prostor u kome je srce poludjeli kompas
Jutro,obala na koju nas izbace talasi
Blagoslovljena svjetlost što snovima
Oduzima snagu
* * *
